بسم الله
امسال با همه سالا فرق داره
حساب کردم با اون مقداری که حدود ۱۰ سال از قبل واسه امسال تلاشیدیم
و حدود ۴۰ - ۵۰ سالی که پیش رو داریم، هر روز امسال به اندازه ۲.۵ ماه ارزش داره
یه جورایی توی هر روزش آیندم ساخته میشه
اصلا دیگه واسم مهم نیست که چقدر تا الآن تلاش کردم یا تلاش نکردم
چون هیچ دردی رو دوا نمیکنه و فقط آیندم رو خراب میکنه.
آینده من و چیزی که من دارم واسش تلاش میکنم
گذشته خیلی هاست، خیلی عادیه که چون خودشون وقتی جای من بودن، میخواستن به اون جایگاهی که من میخوام توی یک سال آینده و جلو تر بهش برسم نرسیدن و فک میکنن آینده من هم مثل گذشتشون میخواد بشه،
بگن فک میکنی به این آسونیاست
بگن فک نمیکنیم با اون شناختی که ازت داریم بتونی حتی به این جایی که الآن ما هستیم برسی چه برسه به ..
میدونم که اصلا مثل دور و بریام نیستم، حد اقل خیلی فاصله دارم باهاشون
البته این فاصله فقط مربوط میشه به از ۲ سال پیش و بیشتر تا امروز،
از امروز تا یک سال دیگه، همه مساوی هستیم.
همه اینا رو لابه لای حرف های کم ارزش و کم فایدم گفتم
تا فقط بدونین کسایی که :
دقیقا برعکس اون چیزی که امام علی @ گفتن :
که اگر کسی امشب یه کاری رو انجام داد، فرداش باهاش به نسبت دیشبش برخورد نکنین شاید، دیشب توبه کرده باشه.
و کسایی که فقط عادت دارن ذهن و تلاش من رو از آرمان هام دور کنن و آینده رو دست نیافتنی کنن واسم.
و کسایی که به نسبت گذشته [ ای که قبول دارم اصلا تلاش کافی رو نداشتم ] باهام رفتار میکنن و بهم مشاوره میدن.
دیگه هیچ جا و ارزشی واسم ندارن، حداقل واسه یک سال،
چه کسی که خیلی بهم کمک کرده و چه کسی که اصلا باهاش تا به حال برخوردی نداشتم.
یک درصد از آرمان و آرزوهایی که معتقدم دست یافتنین رو به حتی یک سلام باهاشون حاضر نیستم بفروشم.
دیگه تصمیم گرفتم به اون چیزی که بقیه دربارم فک میکنن، فک نکنم.
یک سال زمان زیادیه و البته شاید برای هدفم زمان بسیار کمی باشه و تا الآنشم خیلی وقت از دست داده باشم،
ولی، لب کلامم اینجاست :
{ همین که هنوز امید دارم، یعنی هنوز دست یافتیه }
امیده ، که به انسان ، انگیزه تلاش میده..
و سعیه که مشکوراست..
و خیلی واضحه که سعی پیش خدا مهمه، نه هیچ چیز دیگه ای که...
هیچ وقت قول واقعی ندادم،
ولی الآن قول میدم
که
میرسم..
والسلام
#لطفا_درباره_این_باهام_صحبت_نکنین
