اصل مطلب اینه که
من با بقیه فرق دارم
حواسم به شرایطم نیست،
میشینم مشورت میکنم و میگن
ترجیحا تا پایان کارشناسی خوب درس بخونین و ... بعدش کار.
حالا بریم اونور :
کل ناراحتی من از این اتفاق
صرفا دغدغه مالیه.. .
پس کاری که بقیه میکنن و مسیری که بقیه رفتن تا موفق شدن پل هایی داشته
ولی زندگی من بعد از این مدت خیلی از این پل ها رو نخواهد داشت...
پ.ن: خیلی بده که بدترین اتفاق زندگیت، بهترین اتفاق زندگی کسی باشه که خیلی دوسش داری...
قطعا نمیفهمین ولی شاید قدر الآنتون رو با همه سختیاش بدونین