اصل مطلب اینه که

من با بقیه فرق دارم

حواسم به شرایطم نیست،

میشینم مشورت میکنم و میگن

ترجیحا تا پایان کارشناسی خوب درس بخونین و ... بعدش کار.


حالا بریم اونور :

کل ناراحتی من از این اتفاق

صرفا دغدغه مالیه.. .


پس کاری که بقیه میکنن و مسیری که بقیه رفتن تا موفق شدن پل هایی داشته

ولی زندگی من بعد از این مدت خیلی از این پل ها رو نخواهد داشت...


پ.ن: خیلی بده که بدترین اتفاق زندگیت، بهترین اتفاق زندگی کسی باشه که خیلی دوسش داری...

قطعا نمیفهمین ولی شاید قدر الآنتون رو با همه سختیاش بدونین